Jacobskruiskruid is een plant die veel voorkomt in Vlaanderen en bekend staat om zijn felgele bloemen. De plant groeit vaak in weilanden, bermen en braakliggende terreinen. Hoewel het er onschuldig uitziet, is Jacobskruiskruid zeer giftig voor paarden.
De plant bevat pyrrolizidine-alkaloïden, stoffen die schadelijk zijn voor de lever. Wanneer paarden Jacobskruiskruid eten, kunnen deze toxines leiden tot leverbeschadiging en uiteindelijk zelfs dodelijk zijn. Het probleem is dat de plant, zowel vers als gedroogd in hooi, giftig blijft. Paarden vermijden de verse plant meestal vanwege de bittere smaak, maar in hooi kan het onopgemerkt worden geconsumeerd.
Jakobskruiskruid komt regelmatig voor op wegbermen, in natuurgebieden, … en verspreidt zich via daar verder.Bestrijding van de plant in de weide is erg moeilijk omdat de plant in het najaar veel zaden verspreidt en deze zaden heel lang in de bodem bewaard kunnen blijven totdat ze gaan kiemen. Het is raadzaam om de plant in het voorjaar al te bestrijden door hem met wortel en al te verwijderen.
Preventief kun je de weide regelmatig maaien en bemesten zodat er een grastapijt met goed gesloten zoden ontstaat waarin jakobskruiskruid geen kans tot kieming krijgt. Ook de natuurlijke vijanden van de plant, waaronder de rupsen van de mooie jacobsvlinder, worden op sommige plaatsen gebruikt om de plant te bestrijden.
Bron: Paardenpunt Vlaanderen
De plant bevat pyrrolizidine-alkaloïden, stoffen die schadelijk zijn voor de lever. Wanneer paarden Jacobskruiskruid eten, kunnen deze toxines leiden tot leverbeschadiging en uiteindelijk zelfs dodelijk zijn. Het probleem is dat de plant, zowel vers als gedroogd in hooi, giftig blijft. Paarden vermijden de verse plant meestal vanwege de bittere smaak, maar in hooi kan het onopgemerkt worden geconsumeerd.
Jakobskruiskruid komt regelmatig voor op wegbermen, in natuurgebieden, … en verspreidt zich via daar verder.Bestrijding van de plant in de weide is erg moeilijk omdat de plant in het najaar veel zaden verspreidt en deze zaden heel lang in de bodem bewaard kunnen blijven totdat ze gaan kiemen. Het is raadzaam om de plant in het voorjaar al te bestrijden door hem met wortel en al te verwijderen.
Preventief kun je de weide regelmatig maaien en bemesten zodat er een grastapijt met goed gesloten zoden ontstaat waarin jakobskruiskruid geen kans tot kieming krijgt. Ook de natuurlijke vijanden van de plant, waaronder de rupsen van de mooie jacobsvlinder, worden op sommige plaatsen gebruikt om de plant te bestrijden.
Bron: Paardenpunt Vlaanderen