Voor het eerst in de geschiedenis schreef een Belgisch springkampioen ook de Belgische Indoor titel op zijn naam. Het was een bewogen, maar succesvol jaar voor Dominique Hendrickx. Een jaar vol successen en doorhakken van knopen. Op Jumping Mechelen maakt hij tijd voor een kort interview met onze redactie. 2018 is een erg succesvol jaar voor jou geweest. Hoe kijk je hier zelf op terug? Begin dit jaar begon ik na te denken over mijn toekomst. Ik heb een vijfjarig paard verkocht en toen besefte ik dat de druk op mijn toppaarden zou toenemen later. Daarom heb ik ook enkele drastische beslissingen genomen. Doel je dan op je samenwerking met Gilles De Roock? Ja. Mijn grootste focus is altijd sport geweest, ik ben een ruiter voor wie de sport het allerbelangrijkste is. Ik leef voor mijn paarden en voor de sport. Daarom heb ik ook begin dit jaar de beslissing genomen om samen te werken met Gilbert de Roock. Ik ben bij deze beslissing niet over één nacht ijs gegaan. Gilbert is immers een goede vriend van mij, maar nu is hij dus ook mijn baas. Tot op de dag van vandaag heb ik wel nog geen spijt van mijn beslissing gehad. Als we je resultaten bekijken, denken we ook dat het een goede beslissing was? De resultaten liegen er natuurlijk niet om. Na het BK in Lanaken reden we bijna rechtstreeks door naar Marokko en ook daar hebben we verschillende prijzen kunnen binnen halen. Ik krijg een enorme vrijheid bij Gilbert en daarnaast ook heel wat sportieve kansen. Dat heeft zich nu ook vertaald in resultaten. Ik durf eerlijk toegeven dat ik momenteel in een droom leef. Was de Indoortitel iets waar je bewust naartoe hebt gewerkt? Nee, eigenlijk was het de bedoeling dat ik het Indoor Kampioenschap met Koriano zou rijden als 'trainingsronde' voor de Grand Prix. Gilbert heeft mij echter overgehaald om met Bacardi te starten. Ik hoor het hem nog zo zeggen: "Bacardi is in topvorm en hij is er klaar voor. Het kampioenschap is een belangrijke titel, je MOET ervoor gaan". Uiteindelijk ben ik wel naar Mechelen vertrokken met oog op de indoortitel. Ik ben dan ook erg blij dat het mij uiteindelijk gelukt is. Wist je dat je ging winnen bij aanvang van de barrage? Toen ik de barrage zag, wist ik dat ik kans maakte om te winnen. Er moesten veel korte bochtjes genomen worden en daar houdt mijn paard wel van. Het was echt een barrage op maat van Bacardi.
Voor het eerst in de geschiedenis schreef een Belgisch springkampioen ook de Belgische Indoor titel op zijn naam. Het was een bewogen, maar succesvol jaar voor Dominique Hendrickx. Een jaar vol successen en doorhakken van knopen. Op Jumping Mechelen maakt hij tijd voor een kort interview met onze redactie. 2018 is een erg succesvol jaar voor jou geweest. Hoe kijk je hier zelf op terug? Begin dit jaar begon ik na te denken over mijn toekomst. Ik heb een vijfjarig paard verkocht en toen besefte ik dat de druk op mijn toppaarden zou toenemen later. Daarom heb ik ook enkele drastische beslissingen genomen. Doel je dan op je samenwerking met Gilles De Roock? Ja. Mijn grootste focus is altijd sport geweest, ik ben een ruiter voor wie de sport het allerbelangrijkste is. Ik leef voor mijn paarden en voor de sport. Daarom heb ik ook begin dit jaar de beslissing genomen om samen te werken met Gilbert de Roock. Ik ben bij deze beslissing niet over één nacht ijs gegaan. Gilbert is immers een goede vriend van mij, maar nu is hij dus ook mijn baas. Tot op de dag van vandaag heb ik wel nog geen spijt van mijn beslissing gehad. Als we je resultaten bekijken, denken we ook dat het een goede beslissing was? De resultaten liegen er natuurlijk niet om. Na het BK in Lanaken reden we bijna rechtstreeks door naar Marokko en ook daar hebben we verschillende prijzen kunnen binnen halen. Ik krijg een enorme vrijheid bij Gilbert en daarnaast ook heel wat sportieve kansen. Dat heeft zich nu ook vertaald in resultaten. Ik durf eerlijk toegeven dat ik momenteel in een droom leef. Was de Indoortitel iets waar je bewust naartoe hebt gewerkt? Nee, eigenlijk was het de bedoeling dat ik het Indoor Kampioenschap met Koriano zou rijden als 'trainingsronde' voor de Grand Prix. Gilbert heeft mij echter overgehaald om met Bacardi te starten. Ik hoor het hem nog zo zeggen: "Bacardi is in topvorm en hij is er klaar voor. Het kampioenschap is een belangrijke titel, je MOET ervoor gaan". Uiteindelijk ben ik wel naar Mechelen vertrokken met oog op de indoortitel. Ik ben dan ook erg blij dat het mij uiteindelijk gelukt is. Wist je dat je ging winnen bij aanvang van de barrage? Toen ik de barrage zag, wist ik dat ik kans maakte om te winnen. Er moesten veel korte bochtjes genomen worden en daar houdt mijn paard wel van. Het was echt een barrage op maat van Bacardi.