Morgen, op 14 December 2016 zal het fenomeen “VALEGRO” afscheid nemen van de sport op de Olympia Horse show in Londen. Hij neemt niet definitief afscheid van zijn fans, want hij zal nog af en toe op shows en clinics te zien zijn.
Naar aanleiding van dat afscheid namen wij eens de levensloop en carrière onder de loep.
Valegro werd geboren op 5 juli 2002 in Burgh-Haamstede in de provincie Zeeland bij de toen al gepensioneerde Joop en Maartje Hanse. Een familie die al heel wat veulens had gefokt uit deze stam.
Alles begon bij Valegro’s overgrootmoeder “P.FLEUR”, het was ‘een heet kikkertje’ zoals Joop haar omschrijft. Een paard met lage stokmaat, maar met enorm karakter en temperament. Uit deze merrie werd zijn grootmoeder gefokt, die de naam “WEIDYFLEUR“ kreeg. Een vosse merrie (v. Heidelberg). Het is een merrie die veel van de voormalige bestuursleden wel zullen herinneren want ze werd maar liefst 4x na elkaar Kampioen op de keuring van Zeeland. Ze kreeg daardoor de voorlopige titel van keur. Om die titel binnen te kunnen rijven moest ze de IBOP proef lopen. Dat liep niet van een leien dakje. Want kort voor de laatste keuring liep de merrie wondjes op aan haar mond door een ongeval op de wei. In eerste instantie werd ze met een simpel bit gereden maar dat ging niet goed en toen kwamen ze op het idee van haar bitloos te rijden. Een hackamore bleek de oplossing te zijn. Na een medisch attest kregen ze de toelating om het te gebruiken en het was een compleet ander paard. Weidyfleur is het eerste paard dat de IBOP-proef doorstond met Hackamore. De merrie zou acht nakommelingen geven, waaronder de Z hengst Kruhling (v. Fruhling) en Valegro’s moeder Maifleur (v. Gershwin).
Alle nakomelingen werden verkocht behalve Maifleur, want ze was echt de dochter van de moeder. Het was een paard met mooi model, mooie stokmaat, goed bewegen en wederom vos. Het kleur bij uitstek voor de familie Hanse. De merrie kreeg vier veulens. De eerste keer kozen ze voor Kennedy, want het leek hun leuk eens een dressuurpaard te fokken. Het jaar erna vielen hun ogen op de veel belovende Negro die door Anne Van Olst werd gereden en voorgesteld. Ze hadden de familie Van Olst beloofd als het en hengst zou wezen dat ze contact gingen opnemen en ze hielden woord. Valegro was geboren. Gertjan Van Olst ging een kijkje nemen naar de in het grote gras losgelaten hengstenveulen. Die hem fijn liet zien, waarop Gertjan de hengst kocht.
Gertjan zou de hengst dan opfokken richting de hengstenkeuringen. Daar viel het doek al meteen. Hij werd afgekeurd. De familie Van Olst heeft nooit gevraagd hoe, wat en waarom hij niet doorgegaan was ondanks hij zich aardig liet opmerken. Opvallende toeschouwer die dag was Carl Hester. Carl die goed gekend was ten huize Van Olst door de reeds meerdere aankopen van paarden bij hen. Het was een echt paard voor Hester door zijn bepaalde tritt die hij bezat. Die extra bewegingsvorm met het extra achterbeen gebruik was iets dat veel voorkwam bij Negro-nakommelingen. Dat is iets wat Carl graag zag bij paarden.
Carl Hester kocht Valegro nog voor hij terug zou keren naar Engeland. Hij werd nog gecastreerd in Nederland. Als 3,5-jarige zou Valegro zadelmak gemaakt worden. Toen hij daarna bij Carl op stal kwam bleek hij in eerste instantie wat aan de kleine kant voor hem, maar al snel kwam er een “Lady“ die wel bij hem zou passen. Ze kocht de ruin, maar de verkoop sprong af en ging dus niet meer door. Achteraf gezien bleek het zijn grootste geluk te zijn. Want toen hij volgroeid was bleek hij lang niet zo klein te zijn als hij dacht. Hester leidde hem zelf op in zijn eerste jaren. De Brit won er drie jaar op rij de Britse kampioenschappen voor jonge paarden mee:
- 2006 : Britse kampioenschappen Jonge Paarden Winnaar 4-jarige dressuurpaarden
- 2007 : Britse kampioenschappen Jonge Paarden Winnaar FEI 5-jarige dressuurpaarden
- 2008 : Britse kampioenschappen Jonge Paarden Winnaar FEI 6-jarige dressuurpaarden
In 2008 neemt Charlotte Dujardin de teugels over. Je zag dat Blueberry, zoals zijn stalnaam weerklinkt, heel veel potentieel had voor de Grand Prix. Zijn bewegen in de piste sprak tot de verbeelding sinds het begin. Soms was het al een hectische gedoe, maar als je nuchter daardoor heen keek zag je dat hij een beest was met enorme aanleg voor passage – Piaffe. Eén van zijn grootste troeven is dat zijn voorbeen even spectaculair is al zijn achterbeen. Ook in zijn galopwerk doet hij alles zoals het hoort. Charlotte was toen een vrij onbekende in het circuit en was dus ook de ideale amazone om met hem rustig door te trainen naar het grote werk. Het doel was voor Valegro om Londen 2012 te rijden.
Charlotte reed haar eerste internationale concours in 2009. Ze werden als winnaar gekroond in de Prix St. Georges op The Royal Windsor Horse show. Daarna volgden de ene knal prestatie na de andere. Ze behaalden een palmares om U tegen te zeggen. Zowel nationaal als Internationaal bleven de twee de ene ereplaats na de andere behalen. De eerste GP-winst was er in 2011 op de CDN in Addington met 74.610%. Hun eerste kaap van 80% behaalden ze op de CDI-W in Londen 2011 (81.043% en tweede in de kür met 83.700%). Dan volgde er de race naar de 90%. Valegro danst op 7 juli 2012 in Hartpury 90.650% bij elkaar en zo was ook dat een nieuwe nota in zijn toen al mooie palmares. Ze zouden uiteindelijk maar liefst twaalf keer door de magische 90% grens gaan in hun carrière. Charlotte en haar Blueberry zijn drie keer wereldrecordhouder. Ze hebben het record op de Grand Prix – Grand Prix Special en de Kür op muziek:
- Grand Prix - 87.460% Londen (GBR)
- Grand Prix Special - 88.022% Hagen (DUI)
- Kür op Muziek - 94.300% London (GBR)
Het duo behaalde ook verschillende kampioenentitels. Deze reeks begon in 2011 op het Europees Kampioenschap in Rotterdam. Samen met het Britse team behaalden ze toen de gouden medaille. Twee jaar later op het EK in Herning was er brons voor het Britse team, maar Dujardin en de donkerbruine ruin reden individueel wel naar de titel. In 2015 verlengde dit duo hun individuele titel in Aken. Met het Britse team was er dit maal zilver.
Op de Wereldruiterspelen in Caen (2014) liet het duo eveneens van zich horen. Ze wonnen daar de Special en Kür op muziek.
Als laatste blikken we terug op de Olympische deelnames van de Britse amazone met Valego. Ze namen namelijk deel aan twee Olympiades. Die van Londen 2012 was al een heel groot succes en ook in 2016 kon niemand hun van de troon stoten. Individueel en met het team was er goud in Londen. In Rio reden ze opnieuw individueel naar de titel, maar met het team werd het de zilveren medaille. Ze sloten hun laatst Olympische Spelen af met een prachtige score van 93.857% in de kür op muziek.
Morgen, op 14 December 2016 zal het fenomeen “VALEGRO” afscheid nemen van de sport op de Olympia Horse show in Londen. Hij neemt niet definitief afscheid van zijn fans, want hij zal nog af en toe op shows en clinics te zien zijn.
Naar aanleiding van dat afscheid namen wij eens de levensloop en carrière onder de loep.
Valegro werd geboren op 5 juli 2002 in Burgh-Haamstede in de provincie Zeeland bij de toen al gepensioneerde Joop en Maartje Hanse. Een familie die al heel wat veulens had gefokt uit deze stam.
Alles begon bij Valegro’s overgrootmoeder “P.FLEUR”, het was ‘een heet kikkertje’ zoals Joop haar omschrijft. Een paard met lage stokmaat, maar met enorm karakter en temperament. Uit deze merrie werd zijn grootmoeder gefokt, die de naam “WEIDYFLEUR“ kreeg. Een vosse merrie (v. Heidelberg). Het is een merrie die veel van de voormalige bestuursleden wel zullen herinneren want ze werd maar liefst 4x na elkaar Kampioen op de keuring van Zeeland. Ze kreeg daardoor de voorlopige titel van keur. Om die titel binnen te kunnen rijven moest ze de IBOP proef lopen. Dat liep niet van een leien dakje. Want kort voor de laatste keuring liep de merrie wondjes op aan haar mond door een ongeval op de wei. In eerste instantie werd ze met een simpel bit gereden maar dat ging niet goed en toen kwamen ze op het idee van haar bitloos te rijden. Een hackamore bleek de oplossing te zijn. Na een medisch attest kregen ze de toelating om het te gebruiken en het was een compleet ander paard. Weidyfleur is het eerste paard dat de IBOP-proef doorstond met Hackamore. De merrie zou acht nakommelingen geven, waaronder de Z hengst Kruhling (v. Fruhling) en Valegro’s moeder Maifleur (v. Gershwin).
Alle nakomelingen werden verkocht behalve Maifleur, want ze was echt de dochter van de moeder. Het was een paard met mooi model, mooie stokmaat, goed bewegen en wederom vos. Het kleur bij uitstek voor de familie Hanse. De merrie kreeg vier veulens. De eerste keer kozen ze voor Kennedy, want het leek hun leuk eens een dressuurpaard te fokken. Het jaar erna vielen hun ogen op de veel belovende Negro die door Anne Van Olst werd gereden en voorgesteld. Ze hadden de familie Van Olst beloofd als het en hengst zou wezen dat ze contact gingen opnemen en ze hielden woord. Valegro was geboren. Gertjan Van Olst ging een kijkje nemen naar de in het grote gras losgelaten hengstenveulen. Die hem fijn liet zien, waarop Gertjan de hengst kocht.
Gertjan zou de hengst dan opfokken richting de hengstenkeuringen. Daar viel het doek al meteen. Hij werd afgekeurd. De familie Van Olst heeft nooit gevraagd hoe, wat en waarom hij niet doorgegaan was ondanks hij zich aardig liet opmerken. Opvallende toeschouwer die dag was Carl Hester. Carl die goed gekend was ten huize Van Olst door de reeds meerdere aankopen van paarden bij hen. Het was een echt paard voor Hester door zijn bepaalde tritt die hij bezat. Die extra bewegingsvorm met het extra achterbeen gebruik was iets dat veel voorkwam bij Negro-nakommelingen. Dat is iets wat Carl graag zag bij paarden.
Carl Hester kocht Valegro nog voor hij terug zou keren naar Engeland. Hij werd nog gecastreerd in Nederland. Als 3,5-jarige zou Valegro zadelmak gemaakt worden. Toen hij daarna bij Carl op stal kwam bleek hij in eerste instantie wat aan de kleine kant voor hem, maar al snel kwam er een “Lady“ die wel bij hem zou passen. Ze kocht de ruin, maar de verkoop sprong af en ging dus niet meer door. Achteraf gezien bleek het zijn grootste geluk te zijn. Want toen hij volgroeid was bleek hij lang niet zo klein te zijn als hij dacht. Hester leidde hem zelf op in zijn eerste jaren. De Brit won er drie jaar op rij de Britse kampioenschappen voor jonge paarden mee:
- 2006 : Britse kampioenschappen Jonge Paarden Winnaar 4-jarige dressuurpaarden
- 2007 : Britse kampioenschappen Jonge Paarden Winnaar FEI 5-jarige dressuurpaarden
- 2008 : Britse kampioenschappen Jonge Paarden Winnaar FEI 6-jarige dressuurpaarden
In 2008 neemt Charlotte Dujardin de teugels over. Je zag dat Blueberry, zoals zijn stalnaam weerklinkt, heel veel potentieel had voor de Grand Prix. Zijn bewegen in de piste sprak tot de verbeelding sinds het begin. Soms was het al een hectische gedoe, maar als je nuchter daardoor heen keek zag je dat hij een beest was met enorme aanleg voor passage – Piaffe. Eén van zijn grootste troeven is dat zijn voorbeen even spectaculair is al zijn achterbeen. Ook in zijn galopwerk doet hij alles zoals het hoort. Charlotte was toen een vrij onbekende in het circuit en was dus ook de ideale amazone om met hem rustig door te trainen naar het grote werk. Het doel was voor Valegro om Londen 2012 te rijden.
Charlotte reed haar eerste internationale concours in 2009. Ze werden als winnaar gekroond in de Prix St. Georges op The Royal Windsor Horse show. Daarna volgden de ene knal prestatie na de andere. Ze behaalden een palmares om U tegen te zeggen. Zowel nationaal als Internationaal bleven de twee de ene ereplaats na de andere behalen. De eerste GP-winst was er in 2011 op de CDN in Addington met 74.610%. Hun eerste kaap van 80% behaalden ze op de CDI-W in Londen 2011 (81.043% en tweede in de kür met 83.700%). Dan volgde er de race naar de 90%. Valegro danst op 7 juli 2012 in Hartpury 90.650% bij elkaar en zo was ook dat een nieuwe nota in zijn toen al mooie palmares. Ze zouden uiteindelijk maar liefst twaalf keer door de magische 90% grens gaan in hun carrière. Charlotte en haar Blueberry zijn drie keer wereldrecordhouder. Ze hebben het record op de Grand Prix – Grand Prix Special en de Kür op muziek:
- Grand Prix - 87.460% Londen (GBR)
- Grand Prix Special - 88.022% Hagen (DUI)
- Kür op Muziek - 94.300% London (GBR)
Het duo behaalde ook verschillende kampioenentitels. Deze reeks begon in 2011 op het Europees Kampioenschap in Rotterdam. Samen met het Britse team behaalden ze toen de gouden medaille. Twee jaar later op het EK in Herning was er brons voor het Britse team, maar Dujardin en de donkerbruine ruin reden individueel wel naar de titel. In 2015 verlengde dit duo hun individuele titel in Aken. Met het Britse team was er dit maal zilver.
Op de Wereldruiterspelen in Caen (2014) liet het duo eveneens van zich horen. Ze wonnen daar de Special en Kür op muziek.
Als laatste blikken we terug op de Olympische deelnames van de Britse amazone met Valego. Ze namen namelijk deel aan twee Olympiades. Die van Londen 2012 was al een heel groot succes en ook in 2016 kon niemand hun van de troon stoten. Individueel en met het team was er goud in Londen. In Rio reden ze opnieuw individueel naar de titel, maar met het team werd het de zilveren medaille. Ze sloten hun laatst Olympische Spelen af met een prachtige score van 93.857% in de kür op muziek.