De paardentherapeut wordt in de aanpassing van het FEI veterinair rapport onder de loep genomen. Reden om even samen te zitten met paardenosteopaat Jelle Hoorens. Jelle is eveneens springruiter en gediplomeerd instructeur. We namen de tijd even zijn visie en levensweg te ondervragen.
Hoe ben je in de paardensport terechtgekomen?
Op mijn tiende kreeg ik de smaak te pakken, na vele andere sporten geprobeerd te hebben. De interactie met een levend wezen fascineerde mij meteen. Mijn ouders, die toen nog geen affiniteit hadden met de paardensport, verwachtten niet dat die hobby ook mijn grote passie zou gaan worden. Laat staan dat ik er later ook effectief mijn beroep van zou maken. Na enkele jaren met een manègepony te hebben gereden, kwam die eerste grote stap: mijn eigen paard. De bal ging aan het rollen en sinds mijn negentiende ben ik voltijds bezig met het trainen van paarden en het rijden van wedstrijden. Daarnaast fok ik jaarlijks zelf een veulen.Wanneer besloot je de erkende opleiding tot paardenosteopaat te gaan volgen?
Die fascinatie over de mechanica van het paardenlichaam is er altijd geweest. Wanneer zich een probleem stelde bij mijn eigen paarden, ging ik altijd zelf op zoek naar de oorzaak. De twee jaar durende cursus heb ik met grootste onderscheiding afgewerkt. Daarnaast blijf ik mij voortdurend bijscholen. Mens én dier helpen, die combinatie is voor mij de perfecte weg. Intussen kan ik blijven rijden op hoog niveau. Een droom, zeg maar.Met welke problemen kom je als paardenosteopaat het vaakst in contact?
Rugpijn, stijfheid, het moeilijk zijdelings kunnen buigen en blokkades ter hoogte van de rug en lendenen. Of een ander gevoel bij het rijden dat plots opduikt. Wat vele oorzaken kan hebben. (Hiervoor kan u volgend artikel raadplegen: ‘De 5 meest voorkomende klachten bij paarden die osteopatisch behandeld worden en hoe ruiters ze kunnen herkennen’)Naast osteopaat ben je ook gediplomeerd instructeur?
Klopt. En dat blijkt een ideale combinatie. Vaak situeert het probleem zich namelijk niet enkel in het paardenlichaam, ook op rijtechnisch vlak kan er dikwijls bijgeschaafd worden. Als gediplomeerd instructeur (Trainer B – Vlaamse Trainerschool) geef ik raad aan mijn leerlingen over hoe ze het paardenlichaam op een zo correct mogelijke manier kunnen trainen.Hoe combineer je dit alles in het dagelijkse leven?
Ik train nu drie sportpaarden. Zo heb ik nog ruimte om daarnaast enkele eigenaarspaarden aan te nemen. Ik verzorg de paarden thuis, nadien is er nog tijd om de baan op te gaan voor behandelingen of om les te geven.Wat geeft jou de grootste kick?
Zien en voelen dat een paard er terug helemaal bovenop komt, het geeft mij waanzinnig veel voldoening. De complimenten van een tevreden ruiter zijn een leuke extra. Daarnaast blijf ik erg gedreven in de paardensport, al ben ik daarvoor meer afhankelijk van de paarden die zich aanbieden.Richt jij je pijlen ook op het buitenland?
Absoluut. Ik wil zeer graag een aantal buitenlandse stallen bereiken met wie ik mijn kennis kan delen. Voorts kijk ik ook uit naar een goed paard waarmee ik een vaste waarde kan worden.Wat heb jij als mens geleerd van jouw innige band met paarden?
Je hoort wel vaker: ‘Waarom overkomt mij dit altijd?’ Ik heb geleerd dat ruiters met die ingesteldheid effectief blijven geconfronteerd worden met moeilijkheden. Alles staat of valt met de manier hoe je omgaat met tegenslagen. Tot slot wil ik nog graag mijn ouders bedanken voor alle kansen die ze me blijven geven om beter te worden in het beoefenen van mijn passie.
De paardentherapeut wordt in de aanpassing van het FEI veterinair rapport onder de loep genomen. Reden om even samen te zitten met paardenosteopaat Jelle Hoorens. Jelle is eveneens springruiter en gediplomeerd instructeur. We namen de tijd even zijn visie en levensweg te ondervragen.
Hoe ben je in de paardensport terechtgekomen?
Op mijn tiende kreeg ik de smaak te pakken, na vele andere sporten geprobeerd te hebben. De interactie met een levend wezen fascineerde mij meteen. Mijn ouders, die toen nog geen affiniteit hadden met de paardensport, verwachtten niet dat die hobby ook mijn grote passie zou gaan worden. Laat staan dat ik er later ook effectief mijn beroep van zou maken. Na enkele jaren met een manègepony te hebben gereden, kwam die eerste grote stap: mijn eigen paard. De bal ging aan het rollen en sinds mijn negentiende ben ik voltijds bezig met het trainen van paarden en het rijden van wedstrijden. Daarnaast fok ik jaarlijks zelf een veulen.Wanneer besloot je de erkende opleiding tot paardenosteopaat te gaan volgen?
Die fascinatie over de mechanica van het paardenlichaam is er altijd geweest. Wanneer zich een probleem stelde bij mijn eigen paarden, ging ik altijd zelf op zoek naar de oorzaak. De twee jaar durende cursus heb ik met grootste onderscheiding afgewerkt. Daarnaast blijf ik mij voortdurend bijscholen. Mens én dier helpen, die combinatie is voor mij de perfecte weg. Intussen kan ik blijven rijden op hoog niveau. Een droom, zeg maar.Met welke problemen kom je als paardenosteopaat het vaakst in contact?
Rugpijn, stijfheid, het moeilijk zijdelings kunnen buigen en blokkades ter hoogte van de rug en lendenen. Of een ander gevoel bij het rijden dat plots opduikt. Wat vele oorzaken kan hebben. (Hiervoor kan u volgend artikel raadplegen: ‘De 5 meest voorkomende klachten bij paarden die osteopatisch behandeld worden en hoe ruiters ze kunnen herkennen’)Naast osteopaat ben je ook gediplomeerd instructeur?
Klopt. En dat blijkt een ideale combinatie. Vaak situeert het probleem zich namelijk niet enkel in het paardenlichaam, ook op rijtechnisch vlak kan er dikwijls bijgeschaafd worden. Als gediplomeerd instructeur (Trainer B – Vlaamse Trainerschool) geef ik raad aan mijn leerlingen over hoe ze het paardenlichaam op een zo correct mogelijke manier kunnen trainen.Hoe combineer je dit alles in het dagelijkse leven?
Ik train nu drie sportpaarden. Zo heb ik nog ruimte om daarnaast enkele eigenaarspaarden aan te nemen. Ik verzorg de paarden thuis, nadien is er nog tijd om de baan op te gaan voor behandelingen of om les te geven.Wat geeft jou de grootste kick?
Zien en voelen dat een paard er terug helemaal bovenop komt, het geeft mij waanzinnig veel voldoening. De complimenten van een tevreden ruiter zijn een leuke extra. Daarnaast blijf ik erg gedreven in de paardensport, al ben ik daarvoor meer afhankelijk van de paarden die zich aanbieden.Richt jij je pijlen ook op het buitenland?
Absoluut. Ik wil zeer graag een aantal buitenlandse stallen bereiken met wie ik mijn kennis kan delen. Voorts kijk ik ook uit naar een goed paard waarmee ik een vaste waarde kan worden.Wat heb jij als mens geleerd van jouw innige band met paarden?
Je hoort wel vaker: ‘Waarom overkomt mij dit altijd?’ Ik heb geleerd dat ruiters met die ingesteldheid effectief blijven geconfronteerd worden met moeilijkheden. Alles staat of valt met de manier hoe je omgaat met tegenslagen. Tot slot wil ik nog graag mijn ouders bedanken voor alle kansen die ze me blijven geven om beter te worden in het beoefenen van mijn passie.