In het verleden bleek dat er zich na een aantal dagen strenge vorst geen nieuwe gevallen van esdoornvergiftiging voordeden. Het leek dan ook dat het esdoornalarm opgeheven kon worden. Intussen werd ons nog een geval van mogelijke esdoornvergiftiging gemeld. Maximale voorzichtigheid blijft dus de boodschap! De bladeren en de zaden van de Esdoorn hebben al verschillende paardenlevens opgeëist. Wanneer paarden deze bladeren of zaden eten ontstaat het risico op atypische myopathie (AM), een levensbedreigende spierziekte bij paarden. Atypische myopathie komt voornamelijk voor in het najaar en voorjaar bij paarden die buiten lopen in weilanden omringd door bomen. Tijdens of na koud, nat en winderig weer en wanneer zij weinig bijgevoerd worden, stijgt het risico dat de paarden losse esdoornbladeren en-zaden eten. De aandoening komt echter ook voor in weilanden waar geen esdoorns te vinden zijn. Wanneer een paard lijdt aan atypische myopathie (AM), toont het paard typische signalen van een spierbevangenheid. Niet willen lopen, veel liggen, harde pijnlijke spieren, trillen en zweten zijn hier kenmerken van. De urine ziet er uit als koffie zonder melkkleuring. De bruine kleur wordt veroorzaakt door de afbraakproducten van de aangetaste spiercellen. Het is belangrijk om het paard als eerste binnen te zetten. Probeer daarna om het paard warm te houden en bel onmiddellijk een dierenarts. De dierenarts zal waarschijnlijk bloed en urine afnemen voor onderzoek.
Preventie
Ter preventie moeten paarden die 24/7 op de wei staan in het najaar voldoende goede kwaliteit ruwvoer bijgevoerd krijgen en over een schuilmogelijkheid beschikken. Verder kan men de weide blad- en zadenvrij maken.
In het verleden bleek dat er zich na een aantal dagen strenge vorst geen nieuwe gevallen van esdoornvergiftiging voordeden. Het leek dan ook dat het esdoornalarm opgeheven kon worden. Intussen werd ons nog een geval van mogelijke esdoornvergiftiging gemeld. Maximale voorzichtigheid blijft dus de boodschap! De bladeren en de zaden van de Esdoorn hebben al verschillende paardenlevens opgeëist. Wanneer paarden deze bladeren of zaden eten ontstaat het risico op atypische myopathie (AM), een levensbedreigende spierziekte bij paarden. Atypische myopathie komt voornamelijk voor in het najaar en voorjaar bij paarden die buiten lopen in weilanden omringd door bomen. Tijdens of na koud, nat en winderig weer en wanneer zij weinig bijgevoerd worden, stijgt het risico dat de paarden losse esdoornbladeren en-zaden eten. De aandoening komt echter ook voor in weilanden waar geen esdoorns te vinden zijn. Wanneer een paard lijdt aan atypische myopathie (AM), toont het paard typische signalen van een spierbevangenheid. Niet willen lopen, veel liggen, harde pijnlijke spieren, trillen en zweten zijn hier kenmerken van. De urine ziet er uit als koffie zonder melkkleuring. De bruine kleur wordt veroorzaakt door de afbraakproducten van de aangetaste spiercellen. Het is belangrijk om het paard als eerste binnen te zetten. Probeer daarna om het paard warm te houden en bel onmiddellijk een dierenarts. De dierenarts zal waarschijnlijk bloed en urine afnemen voor onderzoek.