De NekNominaties, filmpjes waarbij ruiters en amazones elkaar uitdagen een ludieke opdracht uit te voeren en na afloop een biertje te drinken, zijn momenteel een grote hit op Facebook. Zowel amateurs als professionals wagen zich aan stunts die meestal goed aflopen en voor de nodige hilariteit zorgen. Helaas kan het ook fout gaan en daar kwam eventingruiter Henk-Jan Lozeman deze week achter. Lozeman: ‘Eigenlijk schaam ik me er wel een klein beetje voor. Het idee was om in de binnenbak een picknicktafel te springen terwijl ik aan het telefoneren was. Vervolgens zou ik via een rustig handgalopje de bak uit te rijden en met handen en voeten aan de schuifdeuren blijven hangen. Mijn paard dacht hier alleen wat anders over en stoof na de gelukte sprong in volle galop weg, waardoor ik hard tegen de deuren aan kwam en vervolgens met mijn hoofd op het nabijgelegen fietspad klapte. Ik lag in een plas bloed, maar de schade valt gelukkig mee en ik ben steeds bij m’n positieven gebleven. Ik heb alleen mijn borstbeen gebroken, maar ik wist tot vandaag nieteens waar die zat. Nu wel: gisteren moest ik hoesten en dat voelt zo ongeveer alsof je hem opnieuw breekt. Al met al heb ik nog geluk gehad. Het had veel erger kunnen aflopen. Ik moet een aantal weken rustig aan doen en hoop rond 1 april weer in het zadel te zitten.’ Bron: Dehoefslag
De NekNominaties, filmpjes waarbij ruiters en amazones elkaar uitdagen een ludieke opdracht uit te voeren en na afloop een biertje te drinken, zijn momenteel een grote hit op Facebook. Zowel amateurs als professionals wagen zich aan stunts die meestal goed aflopen en voor de nodige hilariteit zorgen. Helaas kan het ook fout gaan en daar kwam eventingruiter Henk-Jan Lozeman deze week achter. Lozeman: ‘Eigenlijk schaam ik me er wel een klein beetje voor. Het idee was om in de binnenbak een picknicktafel te springen terwijl ik aan het telefoneren was. Vervolgens zou ik via een rustig handgalopje de bak uit te rijden en met handen en voeten aan de schuifdeuren blijven hangen. Mijn paard dacht hier alleen wat anders over en stoof na de gelukte sprong in volle galop weg, waardoor ik hard tegen de deuren aan kwam en vervolgens met mijn hoofd op het nabijgelegen fietspad klapte. Ik lag in een plas bloed, maar de schade valt gelukkig mee en ik ben steeds bij m’n positieven gebleven. Ik heb alleen mijn borstbeen gebroken, maar ik wist tot vandaag nieteens waar die zat. Nu wel: gisteren moest ik hoesten en dat voelt zo ongeveer alsof je hem opnieuw breekt. Al met al heb ik nog geluk gehad. Het had veel erger kunnen aflopen. Ik moet een aantal weken rustig aan doen en hoop rond 1 april weer in het zadel te zitten.’ Bron: Dehoefslag