Eric Wauters was één van de meest succesvolle springruiters van België. Wauters haalde driemaal de Belgische titel en won een bronzen medaille op de Olympische Spelen van Montreal in 1976.

Eric Wauters is de jongste van 9 kinderen en is al op vroege leeftijd zot van paarden en paardensport, maar heeft niet de middelen om zelf een paard aan te schaffen. Maar dankzij een enorm doorzettingsvermogen, een staalhard karakter, en wat stiekeme hulp van zijn vader, groeit hij uiteindelijk toch uit tot jumping-ruiter, een van de beste die België ooit gekend heeft.
https://vimeo.com/251810900   Al in 1972, op 21-jarige leeftijd, mag hij mee naar z’n eerste Olympische Spelen, in München. Het wordt een teleurstelling. Vier jaar later gaat hij opnieuw naar de Spelen, in Montreal, en dit keer wordt het een succes. De Belgische jumpingploeg, met Wauters, Van Paesschen, Cuepper en Mathy pakken een bronzen medaille. Het zal tot op heden de laatste Olympische medaille zijn die België haalt in de jumpingsport. Wauters heeft op dat moment al erg veel internationale prijzen behaald, vooral met z’n toppaard Pomme d’Api. Maar hij wil altijd meer. In de jaren die volgen, groeit Wauters uit tot de ‘godfather’ van de Belgische ruitersport. Door zijn 101 jobs en nevenactiviteiten in de paardensport, loopt het sportief daarna wat minder, maar in ‘96 kwalificeert Wauters zich toch voor zijn derde Olympische Spelen, in Atlanta. Zijn dochter Wendy mag mee als groom, om voor zijn paard Bon Ami te zorgen. Het is zijn laatste kans om zijn carrière te beëindigen met een Olympische topprestatie, maar het eindigt in één grote teleurstelling. Wanneer hij twee jaar later nog een aantal tegenslagen te verwerken krijgt, knakt er iets. Wauters voelt zijn sportieve einde naderen, en voor een ambitieuze topsporter is dat onaanvaardbaar. Hij maakt een eind aan zijn leven. Eric Wauters is dan nog maar 48 jaar.