Oh, het leven voor trailers en vrachtwagens. Die simpele tijd toen paarden paarden waren en niemand verder of sneller reisde dan hun betrouwbare ros hen kon brengen. Of toch niet? Terwijl het transporteren van paarden in aanhangwagens, ontworpen om door motorvoertuigen te worden getrokken (zoals we trailers nu kennen), geen optie was tot de jaren 1950, (1912 voor korte afstanden), waren er toch mensen die succesvol paarden over zeeën en naties hebben vervoerd vóór Christus. Het was alleen niet noodzakelijk een aangename ervaring. Laten we de klok terugdraaien en door de jaren heen kijken ... Een mooi overzicht dankzij Krismar
In het begin waren er... Hoeven
Voor de uitvinding van de vrachtwagens was de eenvoudigste manier om paarden te vervoeren, goed gegokt, te voet. Het was ook de meest tijdrovende (wandelen), de minst toegankelijke (weer en terrein) en de meest vermoeiende manier om uw paard te vervoeren. Omdat men paarden over zee wou vervoeren en met uitgeruste paarden aan de oorlog wou beginnen, was het noodzakelijk om andere manieren te vinden om paarden te vervoeren. Volgens het Museum van het Paard, heeft James, de broer van de Britse socialite Lady Hester Stanhope (foto) eens 2000 mijl te paard afgelegd, waarbij hij zelfs 900 mijl reisde zonder te rusten! Als de geschiedenis ons één ding vertelt, is het dat mensen zeker inventief zijn als het nodig is. Vooral als het gaat om een oorlog die gewonnen moet worden. Het vervoeren van paarden over zee is hier een voorbeeld van. De praktijk dateert uit het Oude Griekenland, met het vroegste verslag van de Griekse historikus Herodotus die vertelde over een paard in een boot in 1500 V.C. Ja, dat leest u goed, dat is 1500 jaar VOORDAT onze kalender zelfs begon. In de vroege middeleeuwen (de vijfde eeuw) begon men paarden regelmatig in boten te vervoeren voor oorlogsdoeleinden.Die praktijk, zoals afgebeeld in deze sectie van het Bayeux Tapijtwerk, waarbij paarden werden gelost voor de inval van William de Verovaar in Engeland in 1066, werd al in de 10e eeuw door de Europeanen overgenomen. William bracht meer dan 2000 paarden over het Kanaal. Per roeiboot. Het vervoeren van paarden met roeiboten klinkt al als een vreselijk idee, maar is nog erger in de praktijk. De dieren werden doorgaans aan de ringen op het dek vastgebonden of beneden in kleine hokjes opgesloten, wat, onverrassend, vaak tot de dood leidde. Daarnaast waren er ook geen laadkleppen voorzien voor de paarden, zodat ze op en van het schip laden en lossen zijn eigen uitdagingen met zich mee bracht: velen werden bij aankomst gewoon overboord gegooid. Ondanks de dubieuze logica van dat systeem, zou het zeven eeuwen duren voordat generaal William Carter, van het Amerikaanse Veterinaire Korps van het Leger, met onderzoek kwam dat suggereerde dat dergelijke praktijken eigenlijk niet geschikt waren voor paarden.Een paardenriksja
Welkom in de 18e eeuw, waar paarden"wagens" geïntroduceerd werden als een effectief middel voor het vervoeren van paarden voor lange afstanden over land. Deze praktijk betekende dat paarden andere paarden trokken als lading. Onnatuurlijk? Inderdaad. Traag? Zeker weten. Doeltreffend? Dat wel! Het eerste verslag hierover dateert uit 1771, toen een aangepaste paardenwagen werd gemaakt om de slechte voeten van het bekende renpaard Eclipse te sparen. Hij had een lange reis af te leggen naar de stoeterij waar hij zijn nieuwe carrière zou beginnen. Toch werd deze praktijk pas gebruikelijk vanaf 1830: in 1836 overtuigde trainer John Doe de eigenaar van een racepaard, genaamd Elis, om zijn paard in een wagen naar de renbaan van Doncaster in Engeland, op enige afstand van hun stal, te vervoeren. Deze wagen werd uiteraard door paarden getrokken. Elis won de race met zo'n groot verschil dat andere Britse trainers het systeem snel overnamen!
