De weg is lang en onzeker. Het pad oneffen. Ook voor al wie bij de LRV-werking betrokken is. Ruiters en amazones. Bestuursleden, medewerkers, … in deze reeks gaan we virtueel langs bij mensen die mee de LRV-kar trekken. Beginnen doen we bij Maude De Smedt. Operationeel directeur bij LRV in Oud-Heverlee, maar nu al zes weken opererend vanuit haar kot.
In mijn kot is alles nog relatief OK.” Opent Maude. “Ons gezin en de familie blijft voorlopig gespaard van het Corona-virus. We doen er alles aan om dat zo te houden. Maar ik kan niet ontkennen dat heel deze Corona-crisis een serieuze impact op mijn leven heeft. Vooral met het wegvallen van het sociale gebeuren heb ik het toch wel lastig. De wedstrijden, avondvergaderingen, het clubgebeuren, … Van heel druk … naar bijna ‘niets’. Van het ene moment op het andere … mijn pc en mijn werkplekje thuis zijn ineens heel vertrouwde gezichten geworden.” knipoogt Maude die het thuiswerk combineert met de opvoeding en thuisonderwijs van haar vijfjarig zoontje War. “Een uitdaging maar ik troost me met de gedachte dat heel veel van onze leden zich hierin herkennen. Voor zover we dat nog niet wisten, beseffen we nu nog meer dat LRV geen hobby is maar een levensstijl. Maar ik ben er zeker van dat we dit als één grote LRV-familie te boven zullen komen.”
Maude: Zeggen dat Corona onze werking heel erg treft, is een open deur intrappen. Het feit dat er voorlopig geen wedstrijden zijn, heeft een serieuze impact op de workload. We werden helaas genoodzaakt om de burelen te sluiten en werknemers op ‘technische werkloosheid’ te plaatsen. Iets dat we voor half maart nooit voor mogelijk hadden gehouden. De Ruiterschool in Oud-Heverlee ligt er dus verlaten bij op dit moment. Dat laat ons dan weer wel toe om een aantal zaken die tijdens ‘normale tijden’ op de lange baan worden geschoven, aan te pakken. De cafetaria kreeg al een nieuwe laag verf. De archieven werden opgeruimd, verschillende inventarissen zijn al gemaakt … Wie na de Corona-crisis een bezoekje aan de Ruiterschool brengt, zal merken dat alles er piekfijn uit zal zien. (glimlach)
Onzekerheid organisatoren
Maude: Organisatoren hebben terecht vragen. Ze willen weten waar ze voor staan. Beginnen aan een organisatie of niet? Wij zitten ook met die vragen, heel vaak zelfs, maar het feit is dat ik die vragen op dit moment ook niet kan beantwoorden. Dat is op zijn minst gezegd, frustrerend. Sinds vorige week, weten we dat massa-evenementen niet georganiseerd worden tot en met einde augustus. Vallen wij met onze sportwedstrijden - tornooien, tussenwedstrijden, outdoors, wedstrijden voor jonge paarden en pony’s … - onder de noemer ‘massa-evenement’. Als je alleen naar de bovengrens van tienduizend mensen en veel buitenlandse bezoekers bekijkt dan kan en mag je enige hoop koesteren. Maar het is afwachten op de communicatie van de Nationale Veiligheidsraad. Eens deze officiële richtlijnen bekend zijn, zullen we wellicht meer zicht hebben op de toekomst van onze sportieve werking. Morgen hebben wij terug een LRV-overleg en hopen we met de informatie die we zullen ontvangen van de overheid iets meer vooruit te kunnen kijken en beslissingen te nemen richting de zomerwerking. We kunnen maar verder werken aan een plan van aanpak, als we de restricties en details kennen.
Samen communiceren
Maude: Ik vind het zeer belangrijk dat wij als sector communiceren. Corona treft ons allemaal. Niet alleen LRV of alleen Paardensport Vlaanderen treft maar heel de paardensector. Daarom is het zeer belangrijk dat de gebruiker de informatie centraal kan terugvinden. Met name op Paardenpunt Vlaanderen hebben we daar perfect platform. Het is ook belangrijk dat de communicatie overal dezelfde is. Tot op heden, slagen we hier goed in. We hebben dagelijks contact met elkaar. Communicatie wordt op elkaar afgestemd en gebeurt op gelijke tijdstippen.
In mijn kot is alles nog relatief OK.” Opent Maude. “Ons gezin en de familie blijft voorlopig gespaard van het Corona-virus. We doen er alles aan om dat zo te houden. Maar ik kan niet ontkennen dat heel deze Corona-crisis een serieuze impact op mijn leven heeft. Vooral met het wegvallen van het sociale gebeuren heb ik het toch wel lastig. De wedstrijden, avondvergaderingen, het clubgebeuren, … Van heel druk … naar bijna ‘niets’. Van het ene moment op het andere … mijn pc en mijn werkplekje thuis zijn ineens heel vertrouwde gezichten geworden.” knipoogt Maude die het thuiswerk combineert met de opvoeding en thuisonderwijs van haar vijfjarig zoontje War. “Een uitdaging maar ik troost me met de gedachte dat heel veel van onze leden zich hierin herkennen. Voor zover we dat nog niet wisten, beseffen we nu nog meer dat LRV geen hobby is maar een levensstijl. Maar ik ben er zeker van dat we dit als één grote LRV-familie te boven zullen komen.”
Maude: Zeggen dat Corona onze werking heel erg treft, is een open deur intrappen. Het feit dat er voorlopig geen wedstrijden zijn, heeft een serieuze impact op de workload. We werden helaas genoodzaakt om de burelen te sluiten en werknemers op ‘technische werkloosheid’ te plaatsen. Iets dat we voor half maart nooit voor mogelijk hadden gehouden. De Ruiterschool in Oud-Heverlee ligt er dus verlaten bij op dit moment. Dat laat ons dan weer wel toe om een aantal zaken die tijdens ‘normale tijden’ op de lange baan worden geschoven, aan te pakken. De cafetaria kreeg al een nieuwe laag verf. De archieven werden opgeruimd, verschillende inventarissen zijn al gemaakt … Wie na de Corona-crisis een bezoekje aan de Ruiterschool brengt, zal merken dat alles er piekfijn uit zal zien. (glimlach)
Onzekerheid organisatoren
Maude: Organisatoren hebben terecht vragen. Ze willen weten waar ze voor staan. Beginnen aan een organisatie of niet? Wij zitten ook met die vragen, heel vaak zelfs, maar het feit is dat ik die vragen op dit moment ook niet kan beantwoorden. Dat is op zijn minst gezegd, frustrerend. Sinds vorige week, weten we dat massa-evenementen niet georganiseerd worden tot en met einde augustus. Vallen wij met onze sportwedstrijden - tornooien, tussenwedstrijden, outdoors, wedstrijden voor jonge paarden en pony’s … - onder de noemer ‘massa-evenement’. Als je alleen naar de bovengrens van tienduizend mensen en veel buitenlandse bezoekers bekijkt dan kan en mag je enige hoop koesteren. Maar het is afwachten op de communicatie van de Nationale Veiligheidsraad. Eens deze officiële richtlijnen bekend zijn, zullen we wellicht meer zicht hebben op de toekomst van onze sportieve werking. Morgen hebben wij terug een LRV-overleg en hopen we met de informatie die we zullen ontvangen van de overheid iets meer vooruit te kunnen kijken en beslissingen te nemen richting de zomerwerking. We kunnen maar verder werken aan een plan van aanpak, als we de restricties en details kennen.
Samen communiceren
Maude: Ik vind het zeer belangrijk dat wij als sector communiceren. Corona treft ons allemaal. Niet alleen LRV of alleen Paardensport Vlaanderen treft maar heel de paardensector. Daarom is het zeer belangrijk dat de gebruiker de informatie centraal kan terugvinden. Met name op Paardenpunt Vlaanderen hebben we daar perfect platform. Het is ook belangrijk dat de communicatie overal dezelfde is. Tot op heden, slagen we hier goed in. We hebben dagelijks contact met elkaar. Communicatie wordt op elkaar afgestemd en gebeurt op gelijke tijdstippen.