Jordy Oostvogels: "Op Jumping Mechelen leer je altijd!"

Jordy Oostvogels: "Op Jumping Mechelen leer je altijd!"
Jumping Mechelen is een beetje anders dit jaar. De B-piste ligt centraal bij het binnenkomen in de Nekkerhal, de standjes floreren errond. De internationale U25-ruiters waren de eerste om het internationaal programma in te zetten.

In de CSIU25 sprong een meerderheid Belgen zich in de kijker, opvallend was de jonge springruiter Jordy Oostvogels. Op de rug van Elaba de Laubry sprong hij naar een derde plaats.

Ervaar je de B-piste anders met de nieuwe 'set-up' ?


De B-piste is altijd een uitdaging. Jumping Mechelen in het algemeen is altijd een uitdaging (lacht). Dit jaar moet je tweemaal het publiek kruisen voor je de piste kan betreden, ik kan me voorstellen dat dat voor sommige paarden iets meer stress met zich meebrengt. Gelukkig was Elaba daar niet van onder de indruk.

Een derde plaats, met een 'routinier' onder het zadel. Tevreden met deze start?


Uitaard! Ik ben al enorm blij dat ik de kans krijg deze prachtige merrie te mogen rijden (van Damien Haelterman). Ze kent haar job en dat is een meerwaarde. Vorige week waren we gaan trainen in het Azelhof. Ik trachtte haar op dezelfde wijze te rijden, maar het leek alsof ze er echt zin in had. Uiteindelijk was dat de goede ingesteldheid.

Nog een druk programma deze week in Mechelen?


Straks mag ik nog in de CSIU25 aantreden. Ik heb twee paarden om te rijden deze week. Hopelijk kan ik met Evitta hetzelfde resultaat rijden. De merrie is iets zenuwachtiger als Elaba, we zullen zien.

Je rijdt nu een tijdje voor de Haras de Laubry. Wat is je ervaring tot op heden?


De samenwerking met de Haras de Laubry is een vruchtbare samenwerking. Zowel Damien als Michel Haelterman geven me het nodige vertrouwen. Ikzelf probeer dat niet te schaden. Ik ben enorm blij met de kansen die ik krijg en kijk uit naar de resultaten deze week.

Wat is Jumping Mechelen voor u?


De hoogdagen van de Vlaamse springsport, zonder meer. Jumping Mechelen is een evenement dat nooit teleurstelt. Ben je niet geselecteerd als ruiter dan heb je evenveel passie om er te zijn als toeschouwer. Je leert er constant op het paard of met je ogen.