Niet veel later werd bekend dat Parzival een dag voor zijn grote optreden gestoken of geprikt is geworden door een giftige spin of insect. Zijn kaak was opgezwollen en hij had hoge koorts. Hierop volgde een behoorlijk aantal uur aan het infuus om zijn nieren schoon te spoelen, waarop Adelinde het besluit al had genomen niet van start te gaan de volgende dag. Via de FEI werd een ruil aangevraagd met een ander teamlid, om te bekijken of ze de tweede dressuurdag van start zou mogen gaan, maar dit werd afgewezen door het FEI.
Maar 's avonds knapte de hengst weer op en was zijn koorts gezakt. Ook de volgende ochtend stond hij er fris en fit bij en besloot ze om kort even met het te stappen en draven om te kijken hoe hij aan voelde. Toen bleek dat Parzival vrijwel fit aanvoelde en het groene licht had gekregen van alle dierenartsen sloeg de twijfel toe. Een reserve teamgenoot was niet aanwezig, dus de moeilijke keuze lag bij Adelinde. Uiteindelijk besloot ze voor het team om wel te starten.
Een lichte warm-up om Parzival's krachten te sparen volgde, maar hij leek voldoende te zijn hersteld, hoewel hij nog niet in zijn oude doen was. Eenmaal in de ring voelde de amazone hoe haar vriend alles probeerde te geven, "hij is een echte vechter en zal nooit zomaar opgeven, maar hij voelde zo leeg. Om hem te beschermen besloot ik het op te geven, het welzijn van Parzival gaat mij voor alles. Hij is mijn maatje, mijn vriend en heeft zijn hele leven alles gegeven voor mij, hij verdiend het dan niet om het hier uit zijn tenen te moeten gaan trekken", aldus Adelinde na haar optreden.
Hierop barste de bom op social media. Veel respect was er voor de keuze van Adelinde en veel mensen staken haar dan ook een hart onder de riem voor deze beslissing.
Toch kwamen ook de tongen los over het feit dat er geen reserveruiter aanwezig was en de druk daarom extra op Adelinde kwam te liggen. Beschuldigingen als "Daar heb je een reserveruiter voor" of "Dan had Madeleine Witte-Vrees toch mee moeten reizen" was het veelgehoorde commentaar.