Sommige ruiters behoeven eigenlijk helemaal geen introductie. Maar we doen het toch. Omdat hij het verdient. Zo jong en al zo succesvol, van grote betekenis voor de Nederlandse springsport. Vele Grote Prijzen, vele overwinningen met het team, een Olympische teammedaille, een Olympische individuele medaille. En hij is pas 34 lentes jong …….. Natuurlijk hebben we het over Maikel van der Vleuten!
Als we met hem bellen horen we het geluid van paardenhoeven op de achtergrond, beter dan de radio, toepasselijker kan niet. Maikel: “Het gaat goed met me, ik ben weer fijn in het concours ritme. Ik heb momenteel twee paarden voor het zwaardere werk, Beauville Z en Elwikke en ben druk bezig nieuwe paarden op te leiden en dat lukt goed. Waarschijnlijk zal één van die nieuwe paarden mee naar Rotterdam komen als tweede paard. Ja, ik kom inderdaad naar Rotterdam. Komend weekend zal Beauville de Global Champions Tour in Cannes lopen als voorbereiding op Rotterdam en daarna komt hij aan de start op het CHIO”.
Olympisch brons
2021 was ondanks Corona een succesvol jaar voor deze Brabantse topper. Hij won onder andere individueel brons op de Olympische Spelen in Tokio. We vragen ons af, voelt zo’n individuele medaille nu anders dan de team variant ? Maikel: “Toch wel ja. Dat is waar je altijd tegenop hebt gekeken. In het verleden hebben slechts vier Nederlandse paardensporters dit eerder gepresteerd en dan hoor je er opeens bij in dat rijtje. Rotterdam heeft overigens ook een steentje bijgedragen aan deze medaille, het CHIO was mijn laatste serieuze voorbereiding. Een team medaille is ook bijzonder hoor, maar dan doe je het met elkaar. Als je een fout maakt, kan een collega dat compenseren. Ook speelt de sfeer bij een teamprestatie zeker mee. Individueel moet je alles alleen doen, iedere fout telt.
In Rotterdam wil je winnen
Ik moet bij jullie laten zien dat Beauville Z en ik in goede vorm zijn. Ik wil graag naar het WK in Herning, wat vijf weken na het CHIO is. In die vijf weken wil ik niets groots doen, alleen Beauville Z en mezelf zo gezond en fit mogelijk houden. Vorig jaar wonnen we de Longines FEI Jumping Nations Cup in Rotterdam en daar gaan we zeker weer voor. De goede vorm is bij meerdere combinaties aanwezig en bondscoach Jos Lansink zal zeker het beste team aan de start brengen. In Rotterdam wil je winnen, dat zit in onze aard. Eigenlijk voelt deze thuiswedstrijd voor ons als een soort kampioenschap. Bovendien geeft winnen of in ieder geval goed presteren vertrouwen en dat is weer een goede motivatie voor het WK.
Ik denk zeker ook dat wij als springruiters er goed voorstaan voor Herning. We hebben altijd goede ruiters, maar op dit moment ook veel goede paarden. Natuurlijk moeten we zorgen dat de paarden gezond zijn en in goede vorm blijven, maar het voelt goed. Een foutje is zo gemaakt en kan het verschil maken, maar als het zo blijft als het nu is, zijn goede resultaten zeker niet uitgesloten.
Bijzondere sfeer
Als ik aan Rotterdam denk, denk ik aan de schitterende locatie. Zo in het bos rijden, dat kan nergens anders. Ik ga zelf graag naar het Kralingse bos, maar voor mijn paarden vind ik het ook fijn. Iedere keer zeg ik het, maar nu ook weer, ik denk ook altijd aan Pannenkoekenhuis De Big en ga daar ook dit jaar zeker weer eten, dat is standaard. Het feit dat we met het team aan de start komen is ook speciaal, het geeft toch een bijzondere sfeer”.
Dana Blue
Iets heel anders. Dit weekend bereikte ons het verdrietige nieuws dat Maikel zijn voormalige topper, de geweldige schimmel merrie Dana Blue na haar blessure niet meer terug komt in de sport. Maikel: “Dat klopt, maar het gaat goed met haar. Ze kan niet meer in de sport gereden worden, maar haar wacht zeker nog een mooi leven als fokmerrie. Ze is van ons zelf en onze sponsor Marta Ortega en blijft gewoon bij ons. Vorig jaar hebben we 2 embryo’s van haar gespoeld en we hebben nu veulens van haar van Verdi en een jonge hengst, Horizontaal. Mijn voormalige groom Lianne Kuijpers heeft Dana nog wel weer in conditie gebracht en opgebouwd en we hebben weer tot ruim een meter met haar gesprongen, maar de rechter voorknie buigt niet verder dan 45 graden en dat wordt niet beter, er ontstaat steeds meer artrose. De blessure waar ze aan geopereerd is, is volledig hersteld, maar het andere voorbeen is nu het probleem, waarschijnlijk door het stil staan.
bron: CHIO Rotterdam