Een droom aan diggelen: "Niemand weet hoe het seizoen er voor de ponyruiters zal uitzien"

Een droom aan diggelen: "Niemand weet hoe het seizoen er voor de ponyruiters zal uitzien"

Ondertussen ligt de competitie voor iedereen stil omwille van het rhino-virus maar dat lijkt vooral voor de 'amateurs' een bittere pil om te slikken. Zij mogen al sinds de herfst van 2020 niet meer op wedstrijd en hadden er wellicht goede hoop in dat alles in de lente van 2021 er net iets anders zou uitzien. Maar dat was buiten rhino gerekend. Een opstoot in Valencia zorgde voor het inmiddels bekende resultaat: de FEI verbood wedstrijden op het Europese continent tot ten minste midden april. Dit was een nieuwe slag voor verschillende amateurs, die nu nog langer noodgedwongen thuis moeten blijven. Vandaag laten we Zoë Verschooten aan het woord, die haar internationale pony-ambities wellicht nog even in de koelkast moest steken. 

Zoë Verschooten is een pony-amazone die afgelopen seizoen verschillende overwinningen in de wacht sleepte op Belgische bodem. "Mijn pony Speedy en ik vormen al vier jaar een duo en waren dus erg goed op elkaar ingespeeld", vertelt ze. "De eerste Corona lockdown kon mij dan ook niet nekken. We kwamen terug op dreef en werden zelfs nog een sterker team dan voor de Coronacrisis. We schreven verschillende overwinningen op onze naam en werden de winnaar van de Gouden Laars voor pony's. Ik kon mijn seizoen afsluiten met een mooie overwinning in het 1m00 en het 1m10. Niets stond mijn ultieme doel dan ook nog in de weg: internationaal rijden met mijn toppony Speedy. CSIP, here we come! Of dat dacht ik". 

"Corona sloeg voor de tweede maal toe en er kwam een nieuwe lockdown. Verschillende CSIP wedstrijden werden geannuleerd; Dit was uiteraard een zware opdoffer. Ik bleef er echter de moed inhouden en ben blijven trainen. Ik wist immers dat er een versoepeling zat aan te komen. Na lang hoopvol wachten, bleek de versoepeling echter enkel op professionele ruiters van toepassing te zijn en dus niet op 'amateurs', zoals ik. Mijn laatste hoop was het 'Talentenplan' maar ik bleek niet tussen de lijst te staan. Ik snap dan ook niet waarom ruiters die aan de top van het nationale ponyniveau staan, zomaar vergeten worden. Ondertussen heb ik mijn droom met Speedy laten varen want ik ben te groot geworden. Ook voor mijn D-pony Albert die de Gouden Laars won in de hoogste klasse is er voorlopig geen wedstrijd in zicht. De uitbraak van het rhino-virus maakt het natuurlijk allemaal nog wat moeilijker. Niemand weet hoe het seizoen er voor de ponyruiters zal uitzien en dat maakt het heel moeilijk om de motivatie te behouden.", besluit ze.